انواع گریتینگ و کاربرد آن ها[فلزی و غیرفلزی]

گریتینگ به شبکه توری مانندی می گویند که در آن عناصر فلزی به شکل طولی و عرضی در کنار یکدیگر قرار می گیرند. گریتینگ به شکل صفحات مشبک فلزی می باشد. این شبکه ها قابلیت عبور نور و هوا را دارند و به عنوان یکی از پرکاربردترین المان ها برای پوشش کف و ساختمان های شهری شناخته می شوند.

از جمله کاربردهای این شبکه های توری مانند می توان به استفاده از آن ها در شهرسازی، صنعت، ساخت سقف کاذب، به عنوان پوشش کف، پانل های حفاظتی، در پوش کانال های آب و غیره اشاره کرد. در ادامه این مطلب از ساختمانچی با ما همراه باشید و با انواع مختلف گریتینگ ها و کاربرد آن ها آشنا شوید.

انواع گریتینگ

گریتینگ ها بر اساس شکل ظاهری به سه دسته اسلات، مشبک و پانچ تقسیم بندی می شوند. این محصول از قسمت های متفاوتی تشکیل می شود که هر یک از آن ها وظیفه خاص خود را دارند. آن چه که در تولید آن ها حائز اهمیت می باشد، رعایت استانداردهای لازم در این زمینه می باشد.

اجزای تشکیل دهنده گریتینگ

همان گونه که اشاره شد، این شبکه ها از اجزای متفاوتی تشکیل می شوند که از جمله می توان به تسمه باربر، رابط، نگهدارنده و چشمه یا مش بند اشاره کرد. در ادامه به بیان توضیحات تکمیلی در مورد هر یک می پردازیم.

تسمه باربر

یکی از مهم ترین بخش های تشکیل دهنده این المان تسمه باربر می باشد. این قسمت بر میزان مقاومت کشش و باربری شبکه تاثیرگذار می باشد. محل نصب و نوع تسمه ها با توجه به نوع استفاده آن و بنا بر درخواست مشتری می تواند متفاوت باشد.

آن چه که بر میزان استحکام گریتینگ ها تاثیرگذار می باشد، ارتفاع، ضخامت و طول تسمه می باشد. این فرآیند به این شکل می باشد که در صورتی که ضخامت و ارتفاع تسمه افزایش پیدا کند، استحکام این شبکه ها نیز بالا می رود و در صورتی که طول تسمه بلند شود، مقاومت آن کاهش می یابد.

رابط

برای جلوگیری از تغییر شکل هندسی شبکه از رابط استفاده می شود. رابط و تسمه به صورت عمودی بر یکدیگر متصل می شوند. وظیفه این قسمت تنها حفظ شکل ظاهری این وسیله می باشد و ضخامت و فاصله بین آن ها در میزان مقاومت شبکه تاثیرگذار نمی باشد.

نگهدارنده

وظیفه نگهدارنده ها ثابت نگه داشتن تسمه بوده و تاثیری در توان باربری شبکه ندارند. نگهدارنده ها شکل های مختلفی دارند و می توانند به شکل میلگرد، تسمه و نیم تسمه باشند.

چشمه

چشمه یا مش بند، فاصله بین تسمه های باربر و رابط ها را تشکیل می دهد. به طور کلی هرچه فاصله بین تسمه های باربر کم تر باشد، استحکام شبکه نیز بیشتر می شود.

آن چه که بر تعیین میزان فواصل تاثیرگذار می باشد، در نظرگرفتن میزان استحکام شبکه می باشد. چشمه یا مش بندی می تواند در وزن گریتینگ ها نیز تاثیرگذار باشد.

جنس گریتینگ

گریتینگ ها بر اساس جنس متریال مورد استفاده در ساخت آن ها به دو دسته تقسیم‌بندی می شوند:

گریتینگ فلزی

در ساخت شبکه های فلزی از گالوانیزه، فولاد، چدن و… استفاده می شود. در تولید این مدل، تسمه های فلزی فولادی به کارگرفته می شود. این مدل در سه دسته دست ساز، نیمه اتوماتیک و اتوماتیک قرار می گیرد.

گریتینگ غیر فلزی

در ساخت گریتینگ های غیر فلزی از کامپوزیت، فایبر گلاس، UPVC، پلی پروپیلن و غیره استفاده می شود. گریتینگ های غیر فلزی برای استفاده در سالن های جوشکاری مناسب نیستند.

مقاومت این گونه شبکه ها به استانداردهای صورت گرفته در ساخت آن ها بستگی دارد. بد نیست بدانید غیر فلزی بودن گریتینگ ها دلیلی بر کمتر بودن استحکام آن ها نسبت به گریتینگ های فلزی نیست.

دسته بندی گریتینگ بر اساس ساختار

اگر بخواهیم گریتینگ ها را بر اساس ساختار دسته‌بندی کنیم، آن ها در سه دسته تقسیم‌بندی می شوند:

• گریتینگ تسمه در تسمه
• تسمه در نیم تسمه
• تسمه در میلگرد

کاربرد گریتینگ

کاربرد گریتینگ ها با توجه به مکان و نوع استفاده از آن ها متفاوت می باشد. از جمله کاربردهای گریتینگ ها می توان به استفاده از آن ها به عنوان کفپوش مکان های عملیاتی و در جهت انجام عبور و مرور، استفاده به عنوان تهویه هوا، نورگیر و غیره، استفاده در پله های اضطراری به عنوان کفپوش و به کارگیری آن ها در ساخت فیلتر جریان آب و یا به عنوان درپوش کانال آب اشاره کرد.

از آن جایی که گریتینگ ها به شکل شبکه ای هستند، امکان عبور نور و هوا از میان شبکه های آن ها وجود دارد. روش تولید شبکه گریتینگ ها به دو شکل سنتی و مدرن صورت می گیرد.

آن چه که باعث ایجاد تفاوت میان این دو روش می شود، نحوه اتصال تسمه به نگهدارنده می باشد. در روش سنتی برای اتصال نگهدارنده ها و باربر، شیارهایی بر روی سطح ایجاد می کنند و پس از آن نگهدارنده ها در قسمت مشخص شده قرار می گیرند.

از معایب استفاده از این روش می توان به بالا بودن خطای انسانی در طی انجام اتصال و در نتیجه کاهش توان تسمه باربری اشاره کرد.

از دیگر معایب انجام این کار به روش سنتی می توان به بازدهی کم تر آن ها نسبت به روش مدرن و کیفیت پایین تر نسبت به روش مدرن اشاره کرد. در روش مدرن که با نام الکتروفورج شناخته می شود، مزیت هایی نسبت به روش سنتی وجود دارد.

از جمله مزیت های روش الکتوفورج می توان به ایجاد استحکام بالاتر و وزن کمتر اشاره کرد. آن چه که در این روش باید مدنظر قرار گیرد، استفاده از مواد اولیه با کیفیت می باشد. همچنین ضخامت و ابعاد نیز باید کاملا یکسان باشند.

کلام پایانی

آن چه در این نوشته از ساختمانچی مورد بحث و بررسی قرار گرفت، ارائه نکاتی در خصوص انواع گریتینگ، جنس و کاربرد آن ها می باشد.

امیدواریم با مطالعه این نوشته به اطلاعات ارزنده ای در این خصوص دست یافته باشید. در صورت تمایل نظرات، انتقادات و پیشنهادات خود را در مورد این موضوع با ما اهالی ساختمانچی در میان بگذارید.

سوالات متداول