یکی از اشتباهات رایج در بازار مسکن این است که اجارهٔ مسکن حتی در کوتاه مدت، تابع قیمت مسکن دانسته می شود. در صورتیکه رابطه اجاره و قیمت مسکن در بلندمدت برقرار است و در کوتاه مدت شاهد نوسان در ارتباط آنها هستیم. به عنوان مثال اگر نگاهی به بازار مسکن داشته باشیم خواهیم دید که طی ٤ سال ٩٢ تا ٩٥ علیرغم ثبات نسبی در قیمت مسکن، اجاره مسکن افزایش یافت و در عوض طی سالهای ٩٦ و ٩٧ رشد قیمت مسکن از نرخ رشد اجاره مسکن، پیش افتاد.
یکی از شاخص‌های مهم در اقتصاد مسکن، نسبت قیمت به اجاره سالیانه مسکن (P/R) است که رابطه‌ای بلندمدت بوده و روند تکرار شونده آن در بازار مسکن کشور طی سه دههٔ گذشته، قابل ردیابی است. به گونه ایکه به موازات افزایش در یکی از اجزاء کسر (P یا R)، انتظار می‌رود جزء دیگر نیز افزایش یابد تا نسبت یادشده به تعادل برسد.
بر اساس اطلاعات ثبت شده از نرخ‌های بازار مسکن، نسبت P/R از سال ۱۳۷۰ تا کنون، در دامنه نسبتاً معینی نوسان داشته است؛ به گونه‌‌ای که این نسبت، در زمان رونق بازار مسکن، افزایشی و در دوره رکود، کاهشی بوده است.
بر این اساس می توان نتیجه گرفت که با توجه به اینکه طی سالهای اخیر، رشد مخرج کسر فوق الذکر (اجاره) کمتر از صورت آن (قیمت مسکن) بوده است انتظار می رود دو سه سالی، اجاره مسکن بیشتر از قیمت مسکن رشد نماید. در واقع رشد بیشتر اجاره نسبت به قیمت مسکن در سال ٩٩، دارای منطق اقتصادی است.
منبع خبر: اقتصاد آنلاین
