هادی سیم

آموزش رویت

استخر یک المان دکوراتیو در خانه های مدرن امروزی محسوب می شود و آب بندی استخر از مهم ترین نکاتی است که هنگام ساخت آن باید مورد توجه قرار گیرد.

کف و جداره استخر باید از روکش کاری مناسبی برخوردار باشد تا نه تنها زیبایی نمای سطح کاسه تامین شود، بلکه طول عمر مفید سازه نیز افزایش یابد. ایجاد یک جلوه زیبا و دلپذیر و آب بند نمودن استخر با استفاده از روش های مختلف صورت می گیرد که در این نوشته از ساختمانچی به آن ها اشاره خواهیم کرد.

انواع روش های آب بندی کردن استخر

آب بندی استخرها در مقایسه با سایر سازه ها متفاوت است و دلیل این امر انبساط و انقباض ناشی از تغییرات دمای آب می باشد. علاوه بر آن گاهی اوقات دسترسی کامل به بدنه استخر امکان پذیر نیست و امکان تعمیر آن سخت و هزینه بردار می باشد.

استخرهایی که به روش سنتی ساخته می شوند ممکن است دچار ترک خوردگی و نشتی شوند. به همین دلیل آب بندی آن ها امری بسیار ضروری به شمار می آید و به منظور جلوگیری از مشکل باید این کار با دقت کافی صورت گیرد.

آب بندی، بدنه کاسه استخر را در برابر عواملی نظیر رشد جلبک و باکتری و ترک خوردگی محافظت می کند و طول عمر آن را افزایش می بخشد. روش های متعددی برای آب بندی استخر به کارگرفته می شوند که برخی از آن ها به شرح زیر می باشند:

کاشی کاری

کاشی کاری یکی از روش های پوشش کف و جداره استخر است که در مقایسه با روش های دیگر نیاز به هزینه بیشتری برای اجرا دارد. این روش آب بندی مزایای زیادی به ارمغان می آورد.

برای مثال تمیزنمودن سطوح کاشی کاری به راحتی انجام می شود و می توان از زیبایی و پاکی سطوح براق و تمیز لذت برد. پوشش سطح کاسه استخر با انواع کاشی و موزائیک طرح دار نمایی متفاوت و سنتی به استخر می بخشد.

آب بندی استخر با کاشی

رنگ

ارزان ترین و مقرون بصرفه ترین روش آب بندی استخر استفاده از رنگ ها و روکش های مختلف است. هر چند رنگ در مقایسه با کاشی و موزائیک عمر کمتری دارد، اما زیبایی و تنوع آن صاحب خانه ها را ترغیب به استفاده از انواع رنگ ها می کند.

عمر کوتاه رنگ ها باعث می شود پس از گذشت چند سال بتوان نمای استخر را با رنگی دیگر متفاوت نشان داد. رنگ های مخصوص استخر با طیف های بسیار وسیع در بازار موجود هستند.

شما می توانید طبق سلیقه رنگ موردنظر را انتخاب نمایید. رنگ هایی که برای استخرها مورد استفاده قرار می گیرند شامل رنگ های پلیمری حاوی کلر و رنگ های پایه سیمانی می باشند.

رنگ پلیمری حاوی کلر

این رنگ همان طور که از نامش پیداست از پلیمر کلردار به همراه مواد نرم کننده و رنگدانه های خنثی بدست می آید. رنگ های پلیمری از مقاومت شیمیایی، پایداری و چسبندگی بسیار بالایی برخوردار هستند و هم برای استخرهای سرپوشیده و هم استخرهای روباز کاربرد دارند.

بخوانید!  درب های قوسی یا آرک دار

عواملی نظیر روش تمیز کردن استخر، وضعیت آب از نظر تصفیه، سرپوشیده یا سرباز بودن استخر و نحوه نگهداری از آن بر عمر این رنگ اثر می گذارد. در کل عمر رنگ پلیمری کلردار در استخر سرپوشیده هفت سال و در استخر سرباز چهار سال است.

رنگ پایه سیمانی

این نوع رنگ از ترکیب سیمان پرتلند سفید یا رنگی با مواد کاتالیزور، پر کننده ها و مواد ضد آب حاصل می شود. رنگ پایه سیمانی مناسب ترین رنگ برای پوشش کف استخرهای بتنی و سطوحی که اندودکاری شدند می باشد.

نمایی که این رنگ به ارمغان می آورد به صورت مات یا کدر است و عموماً برای استخرهایی که بودجه زیادی برای نمای آن ها در نظر گرفته نشده استفاده می شوند.

اگر سطحی که این نوع رنگ بر روی آن اعمال می شود دارای گرد و غبار باشد ابتدا باید یک روکش پایدار کننده بر روی آن کشیده شود، سپس رنگ پایه سیمانی روی آن استفاده گردد.

روکش های اکریلیک، پلی یورتان و اپوکسی

یکی از مزایای روکش اکریلیک، پلی یورتان و اپوکسی چسبندگی بسیار بالای آن به سطوح اندودکاری‌شده، سطوح بتنی و روکش های کف می باشد. این روکش ها هم برای استخرهای روباز و هم استخرهای سرپوشیده با عمر مفید هفت و ده سال قابل استفاده هستند.

هنگام استفاده از این روکش ها باید به این نکته توجه داشت که میزان رزین آن ها بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده رعایت شود. آنچه که نقش بسیار اساسی در کیفیت این روکش ها دارد حاضرسازی سطح زیرین و توجه به کیفیت آن است.

با استفاده از روکش های پلی یورتان، اپوکسی و رنگ های اکریلیک عمر کف و جداره دیوار استخر بالا می رود و می توان ترک های ایجاد شده در آن ها را پوشش داد.

استفاده از مواد نانو

چسب نانو از دیگر متریالی است که به منظور آب بندی و عایق استخر مورد استفاده قرار می گیرد. این چسب به شکل مایع بوده و شیری رنگ می باشد که پس از کار به صورت بی رنگ در می آید. چسب نانو در برابر سرما و گرما مقاومت بالایی داشته و دچار آسیب دیدگی نمی شود.

از چسب نانو می توان برای عایق بندی تمام سطوح عمودی و افقی استفاده نمود. در صورتی که استخر شما دارای جلبک و رسوبات می باشد، پیش از استفاده از چسب، نسبت به پاک سازی آن اقدام نمایید.

آب بندی استخر با چسب

مواد نانو آب بندی استخر متریالی کاربردی محسوب می شوند و دارای ساختار ارزشمندی می باشند. این مواد عایق رطوبتی بسیار خوب و باکیفیتی محسوب می شوند و به نسبت سایر مواد از قیمت بالاتری نیز برخوردار می باشند. از این مواد معمولا برای استخرهایی با سطح کم و مقیاس کوچک تر استفاده می شود.

بخوانید!  پارتیشن شیشه ای چیست و کجا استفاده می شود؟

اندودکاری

اندودکاری یکی از سنتی ترین روش های آب بندی استخر است. این روش به دلیل انطباق پذیری بالا و اجرای آسان قابل استفاده در شرایط مختلف است. روش اجرای اندودکاری بدین صورت است که آهک یا گچ را با آب و ماسه مخلوط می کنند و پس از ایجاد یک ماده خمیری مانند آن را با ماله روی سطح استخر می کشند.

این لایه اندود از مقاومت بالایی در برابر نفوذ آب برخوردار است و آن را می توان با استفاده از روش های مختلف به رنگ سفید یا رنگ های دیگر درآورد. جداره کاسه استخر مکانی برای تجمع جلبک و آلودگی ها است، بدین منظور از کاشی برای پوشش این بخش استفاده می شود.

کاشی کاری باعث می شود نظافت حاشیه استخر آسان تر صورت گیرد. گاهی اوقات ممکن است بر روی سطوح اندودکاری شده در اثر رسوب مواد معدنی، مواد شیمیایی و… یکسری لک ایجاد شود که با استفاده از اسیدشویی می توان آن ها را پاک نمود.

اسیدشویی توسط افراد مجرب و حرفه ای صورت می گیرد و به دلیل ایجاد گازهای سمی در حین این کار باید از تجهیزات ایمنی استفاده شود. این روش لک زدایی لایه ای سطحی و بسیار نازک از سطوح اندود شده بر می دارد و سطحی تمیز ایجاد می کند.

استفاده از ژئوممبرین

روش ژئوممبرین برای استخرهای کشاورزی مناسب است و نمی توان از آن برای عایق کاری استخرهای شنا استفاده نمود. از آن جایی که بستر این آب بندی ها کاملا خاکی یا شفته آهک می باشد، دارای هزینه پایین و مقرون بصرفه ای است و می توان از آن به عنوان بستر برای استخرهای بزرگ پرورش ماهی یا ذخیره آب کشاورزی استفاده نمود.

آب بندی استخر با ژئوممبرین

ورقه های ژئوممبرین با اندازه ها و ضخامت های مختلفی در بازار وجود دارند که می توانید براساس نوع کاربرد استخر، نمونه مناسبی از آن را خریداری کنید و از آن برای آب بندی استفاده نمایید.

از مشکلات این نوع آب بندی این است که در شیب های تند نود درجه ای نمی توان از آن ها استفاده نمود. همچنین ترمیم ناپذیری، بسترسازی و جلبک‌زدن از دیگر معایب این روش می باشند.

کلام پایانی

ما در این نوشته از ساختمانچی به بیان نکات مهم در خصوص آب بندی کردن استخرها با انواع متریال پرداختیم. همانطور که گفتیم از کاشی، رنگ، روکش های اکریلیک و پلی یورتان و همچنین روش های سنتی مانند اندودکاری می توان نسبت به آب بندی و عایق نمودن استخرها اقدام نمود.

امیدواریم نکات ارائه شده در این نوشته اطلاعات مفیدی را به شما کاربران گرامی داده باشد. شما از کدام روش آب بندی برای استخر خانه یا باغ خود استفاده کرده‌اید؟

روشی که بکار بردید چه مزایا و معایبی را برای شما در پی داشته است؟ در صورت تمایل می توانید نظرات خود را در این خصوص با ما در میان بگذارید.